ما که جزغاله شديم بس که آتيش سوزوندي تو!
ميخت و بد جوري توي قلبمون کوبوندي تو
اينقده با اون چشات ناز و کرشمه اومدي
تا ديگه هوش و حواس از سرمون پروندي تو
